„Ustawa cukrowa” czyli sztuka tworzenia prawa.

Przyzwyczailiśmy się już do nowelizowania jedną ustawą kilkunastu różnych ustaw dotyczących kompletnie różnych dziedzin. Bez komentarza przyjmujemy ustawy „covidowe”, w których pod pretekstem walki z pandemią zmienia się stan prawny również w obszarach, które z epidemią nic wspólnego nie mają. Nawet uchwalenie zmian kodeksowych identycznych z tymi, które uprzednio zostały skierowane do Trybunału Konstytucyjnego (i uznane za niezgodne z konstytucją) nie wzbudziło emocji.

Teraz mamy do czynienia z jeszcze ciekawszym przypadkiem. Oto fakty:

W dniu 6 lutego 2020r. wpłynął do Sejmu rządowy projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z promocją prozdrowotnych wyborów konsumentów (druk nr 210) – tzw. Ustawy Cukrowej, której celem było wprowadzenie nowej opłaty od sprzedaży napojów zawierających substancje słodzące oraz kofeinę lub taurynę (tzw. ,,opłata cukrowa’’) oraz opłaty od napojów alkoholowych w małych pojemnościach poniżej 300 ml.

W dniu 14 lutego 2020r Sejm przyjął Ustawę Cukrową.

W dniu 13 marca 2020 roku Senat odrzucił w całości Ustawę Cukrową, co oznacza, że Sejm powinien albo zaniechać prac nad tą ustawą, albo poprzez głosowanie odrzucić uchwałę Senatu i ustawę przyjąć.

Dotąd tj. do 27 lipca 2020r. Sejm nie obradował nad uchwałą Senatu o odrzuceniu Ustawy Cukrowej, natomiast w przyjętej 24 lipca 2020r. ustawie „covidowej” tj. ustawie o zmianie niektórych ustaw w celu zapewnienia funkcjonowania ochrony zdrowia w związku z epidemią COVID – 19 oraz po jej ustaniu, ustalił w art. 13a, że Ustawa Cukrowa (ustawa w związku z promocją prozdrowotnych wyborów konsumentów) wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2021r.

Kolejne posiedzenie Sejmu zostało wyznaczone na dzień 7 sierpnia 2020r. i być może wtedy Sejm będzie głosował nad odrzuconą przez Senat (czyli na dziś nie istniejącą) Ustawą Cukrową, co do której już zadecydował, od kiedy będzie obowiązywać.