Dla spraw „frankowych” na pewno przełomowy stał się wyrok w sprawie Dziubak i tym samym od końca 2019 r. szala zwycięstwa przechyliła się na stronę konsumentów. To na pewno cieszy, ale też dziwi, gdyż przed pierwszą polską sprawą „frankową” TSUE wielokrotnie wypowiedział się na temat zakresu ochrony, jaką winno zapewnić prawo krajowe konsumentowi na rynku usług finansowych w relacji z przedsiębiorcą. Tymczasem do wyroku w sprawie Dziubak wyroki w sprawach „frankowych” bywały delikatnie mówiąc różne. Sprawa p. Dziubak bardzo przyczyniła się do zmiany linii orzeczniczej na korzyść konsumenta, podobnie jak dalsze orzeczenia wydane w „polskich” sprawach frankowych – w tym m.in. postanowienie z 10.06.2021 r. w sprawie C-198/20, czy wyrok z 18.11.2021 r. w sprawie C-212/20. Nadal jednak zdarzają się wyroki w sprawach frankowych, które stoją w sprzeczności z Dyrektywą 93/13 i przepisami polskiego kodeksu cywilnego mającymi cele tej dyrektywy realizować.
Widać, że bogate orzecznictwo TSUE w sprawach o ochronę konsumenta [przykładowo: wyrok z 30.04.2014 r., C‑26/13, Kásler; z 20.09.2017 r., C-186/16, Ruxandra Paula Andriciuc v. Banca Românească SA; z 3.10.2019 r. C-260/18, Dziubak; z 29.04.2021 r., C-19/20, BPH S.A.; postanowienie TSUE z 10.06.2021 r., C-198/20 (X Bank) oraz wyrok TSUE z 10.06.2021 r. (w połączonych sprawach C-776/19, C-777/19 i C-778/19 i C-781/19 BNP Paribas) i z dnia 18.11.2021 r. – C-212/20, A.S.A.], jakkolwiek wyczerpujące już wiele zagadnień będących przedmiotem oceny w polskich sądach, nadal nie jest gwarantem zapewnienia polskiemu konsumentowi europejskiego standardu ochrony.
O możliwych konsekwencjach sprzeczności wyroku z Dyrektywą 93/13 i wydanym w oparciu o tą dyrektywę orzecznictwem TSUE przeczytają Państwo w dzisiejszym artykule na portalu prawo.pl, w ramach którego głos w dyskusji zabrała nasza kancelaria.
Artykuł dostępny jest pod linkiem: https://www.prawo.pl/biznes/wyroki-w-sprawach-frankowych-sprzeczne-z-prawem-unijnym,514750.html
