Wyrokiem z 4 lutego 2020 roku w sprawie I C 916/17 Sąd Rejonowy dla Warszawy – Śródmieścia w Warszawie I Wydział Cywilny (Przewodniczący: Asesor Sądowy Michał Maj) zasądził na rzecz naszych Klientów od mBank S.A. kwotę 58 844 zł (wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 4.05.2017 r.) tytułem nadpłaconych rat kredytu indeksowanego kursem CHF oraz zwrot kosztów procesu w wysokości 12.817 zł
W obszernym uzasadnieniu wyroku wskazano przede wszystkim, że:
- wyłączenie niedozwolonych postanowień umownych z umowy kredytu zawartej przez strony skutkuje tym, że kredyt przestaje być waloryzowany kursem CHF, ale pozostaje w całości kredytem w złotych, którego kwota powinna zostać wypłacona przez bank i zwrócona wraz z odsetkami w złotych, bez dokonywania jakichkolwiek przeliczeń na walutę obcą;
- powództwo zasługiwałoby na uwzględnienie również, gdyby przyjąć, że zawarta przez strony umowa jest nieważna.
Na szczególną uwagę w tym rozstrzygnięciu zasługują trafne rozważania Sądu co do braku podstaw zastosowania w tej sprawie tzw. teorii salda jako sprzecznej z zasadą, że do dokonania potrącenia wierzytelności uprawniona jest strona, a nie Sąd. Należy przy tym pamiętać, że orzeczenie to zapadło przed wydaniem przez Sąd Najwyższy uchwały w przedmiocie tego zagadnienia.
Ponadto Sąd Rejonowy celnie zauważa, że nie sposób dopatrywać się istnienia po stronie pozwanego nadającego się do rozliczenia lub potrącenia roszczenia o zapłatę wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z kapitału przez powoda i słusznie poddaje w wątpliwość tego typu roszczenia banków.
Z ogromną satysfakcją przyjęliśmy też fakt pozytywnej oceny naszej pracy w tej sprawie. Jak wskazano w uzasadnieniu wyroku, na rzecz powodów zasądzono 13.500 zł tytułem kosztów zastępstwa prawnego w stawce wynikającej z § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie w wysokości stanowiącej dwuipółkrotność stawki minimalnej, choć taki wniosek nie został w sprawie przez nas sformułowany.
Sąd uznał za uzasadnione przyznanie kosztów zastępstwa prawnego w stawce podwyższonej, kierując się wskazaniami § 15 ust. 3 powyższego rozporządzenia oraz art. 109 § 2 k.p.c. Postępowanie trwało prawie trzy lata, w sprawie zostały przeprowadzone dowody z licznych dokumentów, dowód z opinii dwóch biegłych i licznych opinii uzupełniających oraz dowód z przesłuchania strony ograniczony do przesłuchania stron. Pełnomocnik powodów złożył obszerne pisma procesowe (łącznie 6) zawierające pogłębioną argumentację prawną i był obecny na każdym z 3 terminów rozprawy. Przede wszystkim jednak sama materia sprawy miała charakter skomplikowany, a jej prowadzenie wymagało gruntownej znajomości nie tylko przepisów prawa krajowego, a również unijnego oraz orzecznictwa Sądu Najwyższego i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
Publikujemy w odnośniku poniżej pełną treść uzasadnienia omawianego wyroku. Zachęcamy do zapoznania się z tą treścią, bo zwyczajnie warto, tym bardziej, że wyrok jest już prawomocny, gdyż apelacja pozwanego z przyczyn formalnych została przez Sąd odrzucona.
