Ogłoszony w dniu dzisiejszym w prowadzonej przez nas sprawie wyrok, jakkolwiek nieprawomocny, wart jest odnotowania z kilku przyczyn.
Po pierwsze z uwagi na to, że w sprawie dziś zakończonej badaniu podlegała umowa o kredyt denominowany dawnego BZ WBK – umowa o dewizowy kredyt mieszkaniowy/inwestorski, która co prawda w naszej ocenie jedynie pozornie może wydawać się umową o kredyt walutowy, ale niestety takie orzeczenia co do tego typu umowy się wedle naszej wiedzy zdarzały.
Po drugie ze względu na to, że jest to pierwszy znany nam wyrok w tzw. sprawie „frankowej” wydany przez Przewodniczącego Wydziału I Cywilnego Sądu Okręgowego w Warszawie – SSO Rafała Wagnera.
Wyrokiem z dnia 2.11.2022 r. Sąd Okręgowy ustalił trwałą bezskuteczność umowy kredytu i zasądził na rzecz powodów zwrot żądanych przez nich świadczeń pieniężnych.
W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że badana umowa nie jest umową o kredyt walutowy, a widniejące w treści umowy postanowienia, z których wynikać ma możliwość wypłaty kredytu w walucie CHF nie zmieniają faktu, że kredyt uruchomiono (wypłacono) w walucie polskiej. Umowa została zawarta w oparciu o przygotowany przez bank wzorzec i badane w sprawie postanowienia umowne nie były indywidualnie uzgodnione. Postanowienia te jako abuzywne nie wiążą powodów, co prowadzi do trwałej bezskuteczności umowy kredytu.
Powództwo oddalono w zakresie części odsetek, przyjmując że należą się one powodom dopiero od powiadomienia pozwanego o decyzji powodów w zakresie dalszego obowiązywania umowy (za datę takiego powiadomienia sąd przyjął 8 dzień po dniu nadania przez pełnomocnika powodów do pozwanego oświadczenia powodów co do skutków uznania umowy za nieważną).
Kredytobiorców w sprawie reprezentują: adw. Marcin Szymański i apl. adw. Bartosz Gołos.
