W ostatnim tygodniu listopada 2019 r. zapadły dwa ważne dla nas wyroki w sprawach przeciwko Bankowi Millennium S.A.
26 listopada 2019 r. miało miejsce ogłoszenie wyroku przed Sądem Rejonowym dla Warszawy – Mokotowa w Warszawie (sygn. akt: I C 3/17, Przewodniczący składu: Asesor Sądowy Jan Maśnica), uwzględniającego w całości powództwo naszej Klientki dochodzącej od Banku Millennium S.A. zwrotu nadpłaconych rat kredytu i opłat poniesionych na tzw. ubezpieczenie niskiego wkładu własnego („UNWW”) w łącznej kwocie ponad 68 tys. PLN.
W tej sprawie Sąd stwierdził, że kwestionowane postanowienia o walutowej waloryzacji kredytu i o UNWW są nieuczciwe i kredytobiorca nie jest nimi związany. Nie ma też możliwości „uzupełnienia luki” po tych postanowieniach. W ocenie Sądu badana w sprawie umowa kredytu indeksowanego kursem CHF jest nieważna, a żądanie zwrotu dochodzonych w tym postępowaniu kwot w pełni zasadne. Informację podajemy w oparciu o ustne motywy rozstrzygnięcia, w których nie zabrakło odniesień do orzeczenia TSUE w sprawie Dziubak. Oczekujemy na pisemne uzasadnienie wyroku. Dodatkowo informujemy, że wysokość dochodzonego roszczenia została pozytywnie zweryfikowana przez biegłego i żadna „teoria salda” nie została w rozstrzygnięciu Sądu zastosowana.
Dnia następnego, 27 listopada 2019 r., miała miejsce rozprawa apelacyjna w sprawie przeciwko Bankowi Millennium S.A. o ubezpieczenie niskiego wkładu własnego. W tej sprawie obie strony złożyły apelację od wyroku Sądu I Instancji. Apelacja naszego Klienta spowodowana była tym, że Sąd Rejonowy dla Warszawy – Mokotowa w Warszawie uwzględnił co prawda w większości powództwo, ale stwierdził, że co do pierwszej opłaty na UNWW (wskazanej kwotowo w umowie kredytu) roszczenie jest niezasadne, gdyż skoro jej wysokość była kwotowo znana na etapie zawierania umowy, to nie nastąpiło co do tego postanowienia umownego rażące naruszenie interesów konsumenta.
Tego typu rozstrzygnięcia zaobserwować można było od pewnego czasu w w stosunku do Banku Millennium S.A. w tych sprawach, w których apelacje od wyroków Sądu Rejonowego dla Warszawy – Mokotowa w Warszawie zapadłych co do UNWW, rozpoznawał jako Sąd II Instancji Sąd Okręgowy w Warszawie. My z taką oceną się nie zgadzamy. Porównując przy tym orzecznictwo tego samego Sądu II Instancji w sprawach o UNWW przeciwko mBank S.A. (gdzie również pierwsza opłata podana jest kwotowo w umowie kredytu) z orzecznictwem dotyczącym Banku Millennium S.A., można było zaobserwować znaczną różnicę w prawomocnych rozstrzygnięciach (tzn. w przypadku mBank na rzecz konsumentów co do zasady zasądzany był prawomocnie zwrot wszystkich opłat na UNWW, pobranych od nich przez bank w oparciu o nieuczciwe warunki umowne, a w przypadku Banku Millennium od pewnego czasu roszczenia o zwrot pierwszej opłaty były często oddalane).
Tym bardziej więc miło nam poinformować, że Sąd Okręgowy w Warszawie w XXVII Wydziale Cywilnym Odwoławczym [w składzie: Przewodniczący: Sędzia Grzegorz Chmiel, Sędziowie: Adam Malinowski, del. Katarzyna Małysa (spr.)] w wyroku z dnia 27 listopada 2019 r. podzielił nasze stanowisko o abuzywności wszystkich postanowień o UNWW zawartych w umowie kredytu indeksowanego Banku Millennium S.A. i o zasadności zwrotu na rzecz kredytobiorcy także pierwszej, wskazanej kwotowo w umowie kredytu, opłaty na UNWW, zmieniając wyrok Sądu I Instancji na korzyść naszego Klienta i oddalając apelację Banku w całości.
Sygnatura akt: XXVII Ca 624/19 . Orzeczenie jest prawomocne. Nie przysługuje od niego skarga kasacyjna do Sądu Najwyższego.
Z opisanych wyżej orzeczeń cieszymy się podwójnie. Po pierwsze dlatego, że nasi Klienci słusznie z bankiem wygrali. Po drugie zaś z uwagi na ich istotne znaczenie dla pozostających w toku prowadzonych przez naszą kancelarię postępowań grupowych przeciwko Bankowi Millennium S.A. o klauzule indeksacyjne i o zwrot opłat pobranych na ubezpieczenie niskiego wkładu własnego.
